Slotakkoord: Dertigers torsen een gruwelijk kruis. Avond na avond ontredderd naar de kroeg of nog veertig jaar buizen voor de buis.
Harrie Sevriens
Ontmoeting: Soms heb ik een lief / Een fijn gesprek / Goed glas wijn / Eventjes normaal ongelukig zijn
Harrie Sevriens
Kinderen en dronkaards / die de waarheid vertellen / Dat is toch dom / Het kind drinkt immers / minder dan het beweert / Later is dat andersom
Harrie Sevriens
Met z’n allen eentje drinken / zuiniger kan het niet klinken
Harrie Sevriens
Ben van de drank af / de drank nog niet van mij / ik zal hem krijgen
Harrie Sevriens
Je hebt geen brandkast nodig om aan safe-sex te doen
Harrie Sevriens
In praten over anderen vertellen wij het meeste over ons zelf
Harrie Sevriens
Hoe groter je verlangen, des te kleiner je wereldje
Harrie Sevriens
Je leert een mens niet kennen door zijn mening te vragen, maar door te vragen wat hij denkt
Harrie Sevriens
Natuurlijk zijn alle mensen gelijkwaardig / ze zijn alleen niet allemaal gelijk aardig
Harrie Sevriens
Stacks Image 125
Tekstschrijver Dichter Aforist Zanger

Geen tijd voor bedachtzame observaties in mooie formuleringen verwoord, wel veel woordspelige, vaak spitse aforismen, die in minder dan 20 woorden de wereld van een levenslustige getekende samenvatten.
Zijn werkterrein is de stad van de namiddag tot in de nacht. Zijn teksten vertonen de sporen van gehavende liefdes en vriendschappen; ze zijn littekens pijnlijk verdriet maar ook halo’s van onverwoestbare levenslust: hilarisch cynisme houdt deze onvervalst beoefenaar van light verse met zware ondertoon actief.
Velen kennen zijn snedigheden van de Wegwijspagina van het Limburgs Dagblad of van de muurbloemen in het plassarium van Bijsmans.
Hij is een eigenzinnig literator; zorgt voor sponsoring van zijn publicaties en beplakte ooit het Glaspaleis met zijn aforismen.

Ben van Melick

(foto: Arthur Nijsten, 2017)
Stacks Image 1031

Afscheid van Harrie

Op 16 maart namen we afscheid van Harrie.
  • afscheid van Harrie Sevriens
    Ben van Melick sprak deze woorden bij Harrie's afscheid.
    Zelfbehoud

    Grijp mijn vrouw, huis, hond en baan Ruk de wortels uit mijn bestaan Hoon, pest en bespot mij in vele ruzies maar laat je tengels van mijn illusies

    Welkom dames en heren, vooral ook namens Harries dochter Nadine en Harries maatje Wilma.
    The Beatles. Harrie was groot fan en dit lied was voor hem de bezegeling van de herstelde innige relatie met zijn dochter Nadine: Remember to let her into your heart Then you can start to make it better
    Harrie en de ander, Harrie en de liefde, dat was dancing through the fire… just to get close to you. U hoorde het Paul Weller zingen in You do something to me. Illusie en werkelijkheid, in leven, liefde en schrijven, daar draaide ’t om in de wereld van Harrie. De levende, pratende, gekscherende Harrie, schrijver/ stadsdichter/ stadsnomade/ vader/ geliefde/ vriend is niet meer. Zijn brutaal-schichtige verschijning die de stad kleur, verhalen en liefde gaf, is nu definitief een beeld geworden, naast Jacques Kersten, Jon Erkens, Peter Smits, Paul van der Velden, kleurrijke Heerlenaren die hem voorgingen. We waren erop voorbereid, toch sloeg het bericht in als een bom, de stad was even ondersteboven. Je wilt het niet waar hebben en je denkt met de Duitse dichter Bazon Brock:
    Der Tod muss abgeschafft werden, diese verdammte Schweinerei muss aufhören. Wer ein Wort des Trostes spricht, ist ein Verräter. Maar verweer is zinloos.

    Dit is het definitieve afscheid, een laatste ontmoeting voor hen die Harrie dierbaar waren. Een ontmoeting in zijn geest, hij heeft bepaald wat ons in het komend uur overkomt.

    Met de deur in huis. U hoort nu meteen zijn stem in het lied Zwanenzang, een compositie van John Jeninga op een tekst van Harrie. Wiebe de Vries speelt gitaar en zingt de tweede stem. Het refrein werd werkelijkheid. Nadine was bij het overlijden van Harrie en het was als in het lied: zij streelde zijn wang en haar.

  • Zwanenzang
    Uit de CD 'Met Maten'
  • afscheid van Harrie (vervolg)
    Tekst van de toespraken door diverse sprekers tijdens het afscheid van Harrie Sevriens.
    Ben

    In de pas
    Het gaat goed
    want mijn leven
    gaat niet zijn
    maar mijn
    gangetje
    Je niet bekommeren om wat anderen van je zeggen, onafhankelijk zijn, de lef hebben om af te wijken, jezelf te zijn, de moed hebben om steeds maar weer van anderen te houden. Harrie was sterk, maar hij zocht ook bevestiging en weerwoord. Dat kreeg hij, tot het einde toe, lees de reactie van Frans Timmermans in Via Heerlen. Paul Depla, oud-burgemeester van onze stad, de man die Harrie ridderde, met wie hij, 1 biertje en twee sjekkies lang, vanaf het terras de stad en haar flaneurs beschouwde, wil graag wat over Harrie zeggen.

    Paul Depla Tekst zie hiernaast.

    Maarten Driessen
    Working class hero van John Lennon

    Ben
    Zo vaak geslagen
    waardoor ik het tedere
    niet meer kan verdragen

    Maar ook
    Wacht je zielig te noemen
    Ook op schrale grond
    bloeien prachtige bloemen

    Harrie was zelf een working class hero. Ik hoef Lennons zinnen niet te citeren die ook voor zijn leven gelden. Harrie heeft het ‘something to be’ aan den lijve ondervonden, maar hij heeft zich bevrijd - de schaterlach en zijn dichtkunst en zijn vervaarlijke levenslust zijn er het bewijs van - en hij heeft nooit zijn afkomst verloochend.
    Authentiek, eerlijk, dat was zijn kracht als dichter en liedjesschrijver.
    Hij zelf zegt het zo:
    Ik zal/ het uitleggen// Ik schrijf/ omdat ik/ te verlegen ben/ om het gewoon/ te zeggen
    Te verlegen om het gewoon te zeggen. De liefde voor zijn dochter verwoordt hij in een simpel, alleszeggend, door hemzelf ingelijst, versje.

    Serenade
    Voor N.
    Prachtig zijn bloemen
    Rood, wit, geel en blauw
    maar alle bloemen die ik kan noemen
    verbleken naast jou

    Hij is hard voor zichzelf:
    Als ik in deze stad
    iets met iemand begin
    halen veel vrouwen
    opgelucht adem

    Hij relativeert zijn spleen:
    Zwalkend tussen
    droom en verdriet
    is waanzin
    zo gek nog niet

    Hij speelt men zijn zorgeloosheid in ‘Volle maan’, een briljant gedicht:
    Wij hebben
    vannacht
    toch samen
    gedronken
    Ik heb je
    gezien, gevoeld
    kon je ruiken
    Waarom lig ik
    hier in ’s hemelsnaam
    dan tussen
    de rozenstruiken

    en met zijn tekortkomingen:
    Aanpakken
    Ik moet voor
    mezelf zorgen
    Heb daarom
    vandaag
    bergen werk
    verzet
    naar morgen

    ….en zijn levenswijsheid
    Ik hoop
    nooit te vinden
    wat ik zoek
    want dan valt
    het doek

    …en met de onvervalste waarheid over alles en iedereen
    (een van mijn favorieten):
    Laten wij maar
    vriendelijk blijven
    Dat wij allemaal
    onbenullen zijn
    hoeven wij elkaar
    toch niet telkens
    in te wrijven

    … als dichter nam hij zichzelf zeer serieus
    Ik schreef maar een gedicht
    en wel dat van dragelijk licht

    Maar… Harrie was veel meer dan dichter, dat zal Nadine laten zien:

    Nadine Sevriens
    Jonathan Jeremiah – Wild fire

    Wilma zingt
    Beautiful People, begeleid door Maarten Driessen

    Ben
    Jonathan Jeremiah zong: I got you in my heart, I got you in my soul: Wild Fire in the darkness. Nothing can eclipse us .
    Zinderende liefde voor een uitverkorene, maar… Harrie verstond de kunst met iedereen om te gaan… zo lang als het duurde. Wie hij echt ontmoette, dat waren voor hem ‘beautyful people’ people who live in the same world as he.
    Beautiful people zullen elkaar altijd herkennen en erkennen en samen ‘een front vormen’, dat maakten we er samen van.

    Troostdans
    Laten wij toch in al onze pijn eens tezamen eenzamen zijn
    Deze bijeenkomst is onze troostdans. Harrie moest erom sterven: het is goed zo!
    … maar blijf met je tengels van mijn illusies, daar begonnen we een uur geleden mee: wij hopen dat wij daar voor Harrie – misschien nu wel aan de praat met Stephen Hawking -, voor jullie, dat wij daar voor ons allen samen in geslaagd zijn!

    Tenslotte.
    Harrie zal voortleven in ons hoofd: zijn levenswijsheden kunnen ons een richtsnoer zijn
    levenskunst is aardig zijn zonder perse aardig gevonden te willen worden
    … zijn schaterlach moeten we er maar bijdenken!

    Namens Nadine en Wilma dank ik jullie voor jullie vriendschap voor Harrie; en namens Harrie dank ik jullie voor wat jullie in zijn leven betekenden. En mag ik namens hem de hoop uitspreken dat we elkaar straks zien in De Tapperij, zijn lievelingskroeg, aan de Bongerd.
    De papieren berichten voor Harrie kunnen in de mand bij de kist: beschouw ze als boodschappen naar the other side, als de bezwerende berichten die de joden in de Klaagmuur in Jeruzalem tussen de stenen klemmen.
    Bij de gang langs zijn lichaam luisteren we naar Harvest Moon van Neil Young, met de betekenisvolle regels:
    Come a bit closer. Hear what I have to say: Like little children we could dream this night away.
Stacks Image 90659
  • afscheid van Harrie Sevriens
    Oud-burgemeester van Heerlen, nu burgemeester van Breda, Paul Depla, sprak deze woorden bij het afscheid van Harrie.
    Beste Harrie.
    Beste Nadine, Wilma en andere vrienden van onze stadsdichter. 

    Beste Harrie. Je werd in 2010 de eerste stadsdichter van Heerlen.
    Je was de eerste stadsdichter. Dat was in het begin wellicht wat wennen.
    Want wie had om een stadsdichter gevraagd.
    En hoe was jij het geworden?

    De aanvankelijke aarzeling nam snel af.
    Je veroverde de harten van Heerlen.
    Je werd snel “onze” stadsdichter.
    In 2012 nam je afscheid.
    Formeel.
    Want informeel bleef je gewoon onze stadsdichter.
    En ben je dat tot je dood gebleven.
    Heb Barry Breaken wel eens verdacht van een geniale actie.
    Hij benoemde namelijk een Amsterdammer als opvolger.
    Iemand die er nooit was.
    Iemand die niemand kende. 
    Zodat jij Harrie nog lang kan schitteren.

    Waarom hield Heerlen zo van jou?
    Heel eenvoudig.
    Heerlen en Harrie vormde een perfecte match.

    Hans op de Coul perfect beschreven.
    “Harrie is Heerlen. Harrie spreekt bijna altijd Nederlands, maar kent wel degelijk Limburgs. Precies als Heerlen. Harrie ziet er soms verwaarloosd uit, maar toch vallen de vrouwen op hem. Precies Heerlen. Harrie heeft vele talenten, maar veel mensen met talenten vertrouwen hem niet. 100 procent Heerlen. Harrie kan onbehouwen uit de hoek komen, maar heeft een hart van goud, ook dat is Heerlen. Harrie hangt in de kroeg en lijkt dan alleen maar wartaal uit te slaan, maar luister goed en laat je niet afleiden door wat het lijkt, want dan mis je een heleboel. Harrie is precies als Heerlen.”

    Harrie en Heerlen passen bij elkaar.
    Ze versterken elkaar. 
    Gedichten, een uitstraling, een houding die ze in Maastricht waarschijnlijk nooit begrepen zouden hebben. Maar daarom zo Heerlens waren. 
    Niet af. 
    Niet chique.
    Niet met een gouden lepel.
    Niet zonder littekens.
    Niet zonder fouten.
    Maar echt uit het hart.
    Maar met een karakter.
    Maar echt gevochten.
    Maar echt betrokken.
    Maar echt geleefd.
    Daarom is Harrie zo Heerlens.
    Het is de reden waarom Harrie in zoveel harten zit.

    Harrie leerde mij ook Heerlen kennen.
    Door de vele korte ontmoetingen.
    Want Harrie kwam je overal tegen.
    Natuurlijk vaak op Prancatiusplein.
    Waar het altijd even tijd was voor een koffietje of een biertje.
    En zo niet dan altijd een vriendelijke lach en warme handdruk. 

    Je was er altijd.
    En voor iedereen.  
    Ook op de vele evenementen.
    Niets was je te dol.
    Als ze je vroegen was je er.
    Bij Booch? Bij de Nieuwe Nor. Bij de debatten.

    En ook als gemeentebestuur deden we nooit tevergeefs een beroep op.
    Altijd een ontspannend moment door een verrassend gedicht.

    Je was er ook altijd bij tijdens de stadsdeelbezoeken die wij als college van B en W aflegden, net nadat het nieuwe college was gestart. Je had iedere keer weer een thema. Een thema dat volgens jou paste bij het stadsdeel. Of gewoon bij Heerlen. Soms lang, soms kort. Vaak met een glimlach. Soms met een lach die pas kwam toen je al met je volgende gedicht bezig was.

    Ondeugend. 
    Heerlerhei. Toen je met een geweldige twee-regelige gedicht zorgde voor een lach op mijn gezicht die dat weekend niet meer is weggaan. Want terwijl de pastoor keurig op de eerste rij zat, dichtte jij over de liefde. En jij met het gedicht over liefde. En de Paus, de Paus kust graag kinderkopjes.


    Beste Harrie.
    Je was als stadsdichter niet gekozen.
    Maar je was enorm populair.
    Omdat je deed wat mensen in Heerlen zo graag zien.
    Er zijn als je gevraagd wordt.
    Gewoon blijven.
    Niet uit de hoogte.
    Geen dikke nek.

    En uiteindelijk een hart van goud.
    Want dat was je ook Harrie.
    Je was gewoon een ontzettend lief mens.
    Oog voor de menselijke kant.
    Bij afscheid van je stadsdichterschap had je mij en Liesbeth ook uitgenodigd. 
    Niet als burgemeester. Maar als mens. Je zei het. En het was nog gemeend ook.


    Ruw.
    Bescheiden.
    Maar zeker ook trots.
    Op zijn boeken. Sleuren met Heelisj Mulkes
    Op zijn dochter die hij weer in zijn armen had weten te sluiten.
    Trots op zijn rol in de stad
    Op zijn onderscheidingen
    Zilveren Tomaat
    En natuurlijk de Koninklijke Onderscheiding.
    Een van de mooiste uitreikingen.
    Zo natuurlijk.
    Tegen alle voorschriften van kabinet in. 
    Niet het protocol maar de mens en het menselijke stonden centraal.
    Daarom gebeurde het in jouw omgeving.
    Met jouw mensen.
    Op een licht anarchistische manier.
    Ridder in spijkerjasje.
    Geen bloemen. Maar een fles wijn.
    Het leek een geintje,
    Maar wie je daarna zag lopen, wist dat het meer dan een geintje was.
    Je genoot ervan.

    Dat bleek ook wel uit je gedicht.
    Lintjesregen Trots is hij met wat op zijn revers prijkt Ik dacht: Wie bereidt zijn eten Regelt het huishouden Maakt hem erop attent als hij zijn afspraken dreigt te vergeten Fier is hij omdat menigeen hem naar de ogen kijkt Ik vraag me af Wie zijn onderbroeken wast en hemden strijkt

    Beste Harrie.
    Dank voor alles wat je hebt gedaan voor de stad.
    Dank voor de kleur die je hebt gegeven aan onze stad.

    Paul Depla
Alt image
Stacks Image 87956
Alt image
Stacks Image 4105
Alt image
Stacks Image 87968
Alt image
Stacks Image 87962
Alt image
Stacks Image 88076
Alt image
Stacks Image 90644

Error : You must not have any spaces in your Teleport Key
[teller]

68.106

Error : You must not have any spaces in your Teleport Key
[infoHS]

Harrie Sevriens
Overleden te Heerlen
op 9 maart 2018
TOP